پاورپوینت شهر و شهر نشینی پیش از اسلام

فهرست مطالب :

پیشگفتار
حیات شهری در ایران قبل از اسلام
سبک های شهرنشینی
شیوه پارسی
میان شیوه پارسی – هلنی
شیوه پارتی
مراحل شهرنشینی در ایران باستان.
مدیریت شهری در دوران باستان
کلیات شهرنشینی در دوران باستان
دوران مادها
هخامنشیان
سلوکیان
پارت ها (اشکانیان)
ساسانیان
منابع

قسمتی از متن :

پیشگفتار

«شهر» همچون هر پدیده اجتماعی از یک «پیوستگی» برخوردار است، یعنی از ایجاد نخستین کانونهای تمرکز جمعیت یکجانشین در آبادی‌هایی که به تدریج توسعه یافتند تا پیدایش کلان شهرهای امروزی با یک مقوله واحد روبرو هستیم که اگر چه ممکن است از لحاظ ریخت‌شناسی (مورفولوژیک) کاملاً متمایز جلوه کند ولی از جنبه کاربردی و ساختاری دارای روحی واحد است.

بنیان های زندگی شهری و شهرنشینی به لحاظ تشکیلات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در ایران به سه دوره عصر باستان، دوران اسلامی و عصر جدید قابل تفکیک است.

حیات شهری در ایران قبل از اسلام

الف) لفظ و معنای شهر
شهر در اوستا و زبان فارسی باستان به صورت «-xšaθra» آمده و در زبان سانسکریت به صورت «-kšatra» آمده است. این اصطلاح بار معنایی وسیعی داشته و به شهر و ایالت و کشور و حکومت و پادشاهى، به طور عام اطلاق می شده است. در روزگار ساسانیان شهر با عنوان «شهرستان štr'st'n'/šahrestān» به کار می رفته است. در همین عصر، مجموع شهرهای مدائن را به زبان سریانی «ماحوزه Mahoze» می خواندند و «ماحوزه ملکا» به معنی شهرهای پادشاه بوده است.

براساس همخوانی اصطلاح شهر با پادشاهی و فرمان راندن در وسیع ترین معنای آن، می توان چگونگی ساختار زندگی شهری و نقش شاخص ساخت سیاسی در جهت دادن به این ساختار کلی را از آن استنباط کرد. واژه ى شهر با مفهوم حکم راندن و حکومت یکی بوده و به کار بردن الفاظی همچون «شاهنشاه» و «شهربان»،«شهرآگیم»،«شهریار» از این ارتباط مفهومی حکایت دارد…